Borç (PBŞ9)

Ben gerçek hayata geri dönmek istemiyorum. Her tatile çıktığımda aynı gerçekle yüzleşmekten bıktım usandım. Anca ne; para yok, harç var, hurç var, fakiriz. Adamlar benim bu ülkeden kaçma hayalimi bile buruk bir gülümsemeyle dinliyorlar çünkü biliyorlar ki on sekiz yaşıma girince bu borçlar benim de üzerime zimmetlenecek. Başka bir ülkede okumayı geç, tatil için bile çıkmamı yasaklayacaklar. Epi topu üç yıl var şurada, ben ne yapacağım ben de bilmiyorum. Üç yılda bu borçlar bitmez. Ee ne yapacağız, artık üstüne en fazla soğuk bir bardak su içeriz. Okul da istemiyordu zaten, oh, iyi oldu. Okulla kaçmayı denesem o da olmaz çünkü bu adamların öyle bir planı yok. Ne yapsam ne etsem diye kara kara düşünüyorum. Kimse yardım da etmez. Gidip bi' Gpt'ye soralım en iyisi, sonuç olarak o düşüncelerimi başkalarına aktarmaz. Hem de gerçekten güzel çözüm önerileri sunabilir.

Düştüğümüz hale bak ya. İnsanlar arkamdan konuşacak, ağızlarını tutamayacak, zaten arpa saran işimi daha da boka çevirecek diye doğru düzgün iletişim kuramaz oldum. Tek sırdaşım bile bir yapay zeka ya.