Yeni Yıl ama Yeni Ben mi?

 Yeni yıl yaklaşıyor yine. Yakında 2025'e gireceğiz. Tabii, o mu bana girecek ben mi ona o belli değil. Her sene sonu olduğu gibi insanlar yine bir sonraki sene için olan dilekleri yazıyorlar bir yerlere. Bazıları işte storysine atıyor, bizim gibi öğrenciler de sınıf panolarına yapıştırıyorlar. Normalde bugün biz de sınıf panomuza yapıştıracaktık işte yeni yıl için dileklerimizi. Sınıf hocamız bize şablon falan attı, bizimkiler haşur huşur yazmaya başladılar tüm yeni yıl dileklerini. Ben yine bir durdum. Bu sefer ne yazacağım diye düşünmekten değildi ama. Bu seferki daha farklı bir şeydi… Utanç? Utanç olabilir miydi bu hissettiğim? Veya bunların bana özel kalması gerektiğini fısıldayan o ses miydi sorun? Ben böyle şeylerin daha özel olmasını severim, insanların beni yargılayacaklarından korkarım bir nevi. O bakışları hiç sevmem. O yargılayıcı bakışları. Yoksa benim yok mu hayallerim sizce? Ee var tabi. Mesela mı? Ama… Burada da paylaşamam ki çoğunluğunu, özel olmaz o zaman. Yine yamuk yazıyorum şimdi de. Amann, hadi paylaşayım birkaç tanesini sizinle.

Efendim; öncelikle annem beni öldürüyor notlarımdan kaynaklı olarak, düşük falan değiller onu söyleyeyim baştan. Sadece geçen seneki ortaokul birincisi olmak çok büyük bir yük koydu sırtıma. Bu sene de bekliyor annem. Ama artık benden çıkmaz o. Rakiplerim çok dişli. Kimden bahsettiğimi anladınız siz. Onu geçebilmem imkansız gibi bir şey. Ondan dolayı notlarımın baya babapro olup dönem birincisi olmayı diliyorum. Bunu yazmamamın sebebi egoistik biri olarak algılanmak istememem. Daha onların dedikodularıyla uğraşacak halim yok.

İkinci yeni yıl dileğim ise daha çok yazabilmek. Türkçe veya İngilizce, fark etmez. Karakterimi geliştirdiğini fark ettim. Cidden, yazarak kendimi biraz daha keşfettim. Belki de daha iyi duygularımı ifade edebiliyorum, bilmiyorum. Özenmekten de olabilir. İnsanların ne hissettiğine daha yakın olabilmesi düşüncesi falan yani büyük ihtimal. Ama yine bu gizliden yürüyecek çünkü yazamıyorum. Bir gün o güveni toplarsam kendimde, göstereceğim herkese. 

Üçüncüsü ise... özel. Kaç yıldır beceremediğim bir şey. Kendimde zayıf bir nokta olarak görüyorum bunu. Çoğu özgüvensizliğimin doğuş sebebi, kendimi sorgulamamın temel nedeni. Ne kadar söylemek istemesem de tam olarak bunun ne olduğunu, bence bu listede yer almalı. 

Dördüncüsü ise yazılımda en iyisi olmak. Her zaman en iyisi, her zaman. Birlikte çalıştığım insanlardan da iyi. Bunda zaten geliştirmezsem kendimi ne yapıyorum ki burada? Ondan dolayı bekleyin, bir sonraki yıl robotu bendeniz kodlayacak. (Şüpheli)

Beşincisi ise hem kendi egomu tatmin edebilmek hem de değerimi okula tekrar hatırlatmak için. Bir milyon tane yarışmaya falan katılacağım işte, olay bu. Yoksa kendimi değersiz hissederim. Ama bu yarışmalar ya proje odaklı, ya İngilizce ya da matematik hakkında olacak. Öbürlerini yapamam ben.

Böyle işte, bu yılki bazı hedeflerim bunlar. Ne kadarı gerçekleşir bilmiyorum. Ama deneyeceğim, daha iyi bir insan olacağım. Bir de son hedefim çıkış kısmında yazmam daha mantıklı olabilir. Altıncısından bahsediyorum. Hiç tahmininiz var mı? Yoktur tabi. Nereden olacak? Aciz insanlar. 

Ölmemek altıncısı. Ölmeden bu yılı da geçirebilmek.